Lotta (Clavis, 2007) was het eerste prentenboek dat Diane Put voor haar overleden dochtertje Charlotte schreef. Het boek was erg succesvol en dus kon een opvolger niet uitblijven. Die is er nu met Lotta en de regenboog. Put hanteert hierin een bekend gegeven, waarbij telkens een ander dier naar iets op zoek gaat, en in dit geval het kleurenspectrum doorlopen wordt.
De kip Lotta is erg onder de indruk van een regenboog. Wanneer hij weer verdwijnt, gaat ze erachteraan. Onderweg vraagt ze allerlei dieren of ze "de kleuren in de lucht gezien" hebben, maar niemand kan haar helpen. Alle dieren zijn net met iets bezig dat een bepaalde kleur heeft (paarse bril, blauwe bal, het groene gras enz.). Daarmee gaat Lotta door het hele kleurenspectrum zonder het zelf te weten. Uiteindelijk belandt ze in de verfpotten van haar vriendin Nina, en kunnen de twee nogmaals een mooie regenboog bewonderen.
Net zoals in haar eerste prentenboek werkt Put ook hier met grote, kleurrijke prenten waarop een olijke kip staat afgebeeld. Er is geprobeerd om ook de typografie speels te maken (af en toe worden woorden vetjes, dansend of wat groter weergegeven), maar het blijft bij wat magere pogingen. Bij het voorlezen kan de peuter zelf de kleuren benoemen, ev. samen met de namen van de verschillende dieren. [Karin Van Camp] Masquer le texte

Kip Lotta, bekend van het eerder verschenen prentenboek 'Lotta'*, gaat op zoek naar de kleuren van de regenboog. Onderweg vraagt ze verschillende dieren of zij de kleuren misschien gezien hebben, maar elk dier is juist bezig met een activiteit waarin een van de regenboogkleuren een belangrijke rol speelt. Op het laatst botst Lotta op een andere kip die toevallig allerlei blikken verf meedraagt. Vrolijk gekleurd prentenboek in oblong formaat. Het verhaal volgt een bekend procedé waarin een dier ergens naar op zoek gaat en andere dieren vraagt om hem te helpen, zoals bij 'Wie heeft er op mijn kop gepoept?'. De teksten zijn in een fors, schreefloos lettertype van een soms wisselende grootte gezet, waarbij ook veelvuldig gebruikgemaakt wordt van afwijkend gedrukte letters: vet, verspringend, verkleind. Of die verschillende letters zin hebben voor de doelgroep is maar zeer de vraag. Qua thematiek en uitwerking is het prentenboek voornamelijk geschikt om voor te lezen aan kleuters en die kunnen meestal nog niet goed genoeg lezen. Vanaf ca. 4 jaar. Masquer le texte

Lotta de kip loopt onder haar paraplu in de regen. Plots ziet ze een heleboel prachtige kleuren in de lucht. Lotta begrijpt er niets van en als de kleuren verdwijnen, gaat ze erachteraan. Ze vraagt aan een mol, een hond, konijnen, vlinders, huisjesslakken en lieveheersbeestjes of ze de kleuren ook gezien hebben, maar niemand kan haar helpen. Dan botst ze tegen Nina op die aan het schilderen is en allebei komen ze onder de verf te zitten. Ze zien eruit als regenboogkippen en dan eindelijk snapt Lotta het: ze heeft een regenboog gezien! 'Lotta en de regenboog' is een boekje over verwondering. Kinderen zullen de verwarring van Lotta echter niet begrijpen, want zij weten waarschijnlijk wel al dadelijk dat het hier over een regenboog gaat. Het boekje is geïllustreerd met gezellige tekeningen in felle kleuren. De herhaling van Lotta’s vraag en het antwoord van de verschillende dieren die elk een andere reden opgeven waarom ze de kleuren niet gezien hebben, spreekt aan. Een vrolijk boekje om verschillende dieren in te herkennen, maar spijtig dat de kleuren niet benoemd worden, terwijl dat nu net het voordeel van een regenboog is.

Masquer le texte