In deze autobiografische roman beschrijft de ik-figuur de manier waarop hij vanaf 1973, hij was toen negen jaar, de moderne geschiedenis van Italië beleefd heeft. Een hele reeks gebeurtenissen passeert de revue, belangrijke politieke personages en hun rol in de geschiedenis komen uitgebreid aan de orde. Dit alles wordt beschreven door de jongeman die langzamerhand volwassen wordt in het moderne Italië, dat verscheurd wordt tussen links (de communisten o.l.v. Berlinguer) en rechts (de christen-democraten). De ontvoering en dood van Aldo Moro in 1978 vormt een trieste climax. De auteur (1964) volgt nauwgezet de politieke ontwikkelingen, geeft veel verwijzingen naar literatuur en films en laat via de ik-figuur zien dat het persoonlijke nauw verbonden is met het openbare leven, met de nadruk op de politiek. De periode Berlusconi wordt ook behandeld, maar de auteur grijpt deze episode vooral aan om zijn landgenoten een spiegel voor te houden en op te roepen tot bezinning. Voor de lezer die geïnteresseerd is in het moderne Italië is dit boek, bekroond met de Premio Strega 2014, een must. Masquer le texte