De Tweede Wereldoorlog is een van de meest desastreuze conflicten uit de wereldgeschiedenis, en dat niet alleen wat het verlies aan mensenlevens betreft, maar ook op het vlak van materiële schade. Daarbij werd traditioneel vooral gedacht aan stedelijke en industriële infrastructuur. Veel minder aandacht werd tot vandaag besteed aan het verlies van kunstpatrimonium.

In dit boek reconstrueert Robert M. Edsel samen met publicist Bret Witter de belevenissen van de militairen die bekend raakten als 'de kunstbrigadisten'. Tijdens een periode van de geallieerde landing in Normandië (juni 1944) tot lang na de Duitse capitulatie in mei 1945, redden zij talloze kunstwerken, cultuurschatten en archieven van vernieling en obscuriteit.

De auteurs vertellen het verhaal van de acht mannen en van twee sleutelfiguren aan de hand van oorlogsrapporten, logboeken, dagboeken en, als belangrijke element, hun briefwisseling tijdens de strijd met familie en vrienden. Aangezien de tekst die de auteurs schreven over de activiteiten van de Kunstbrigade in Italië te onoverzichtelijk en omvangrijk dreigde te worden, werd besloten om dit onderwerp te behouden voor een volgende nog te schrijven boek. In De kunstbrigade wordt dan ook vooral gefocust op Noordwest-Europa, met als voornaamste landen Frankrijk, België, Nederland en Duitsland.

Met het oog op de samenhang en de dynamiek van dit uitgebreid relaas namen de auteurs de vrijheid om dialogen te creëren, zonder echter afbreuk te doen aan de historische getrouwheid. Daarbij legden ze het nodig respect aan de dag voor het uitvoerige documentatiemateriaal.

Het verhaal van de Kunstbrigade, die bestond uit mannen en vrouwen uit dertien landen, wordt in dit boek uit de doeken gedaan op een bijzonder spannende wijze die voldoende ruimte laat voor menselijke aspecten en drama's achter de missie. Lezers zullen wellicht verrast opkijken van de hallucinante oorlogsgeschiedenis van Belgische kunstschatten als Michelangelo's Madonna uit Onze Lieve Vrouwe-kathedraal in Brugge, en de verdwijning en uiteindelijke redding van het Gentse altaarstuk De aanbidding van het Lam Gods.

Een turbulente, meeslepende en weinig bekende geschiedenis die de lezer meevoert van de kunstenkamers van Herman Göring naar de zoutmijnen van Altaussee in Oostenrijk. [Staf Schoeters] Masquer le texte

Een van de dromen van Adolf Hitler was een immens 'Führermuseum' in zijn geboortestad Linz, waarin alle Europese topkunst verzameld zou zijn. Daartoe werden vanuit alle door hem bezette landen kunstwerken verzameld, versleept en opgeslagen. Een groep van vooral Amerikaanse en Engelse soldaten hield zich tussen 1943 en 1951 eerst bezig met het beschermen van belangrijke gebouwen en monumenten tegen bombardementen (vandaar hun naam 'The Monuments Men') en later vooral met het traceren van zoveel mogelijk geroofde kunstschatten. Vanaf het einde van de oorlog werkten zo'n zestig museumdirecteuren, conservatoren en kunsthistorici mee aan het redden van deze kunst, ook van die van de (Duitse) vijand zelf. Volgens de auteur mag het een wonder heten dat zoveel van die kunstwerken tegenwoordig nog zijn te zien. Zijn relaas, dat is gebaseerd op o.a. brieven en dagboeken van een aantal 'Monuments Men', leest als een spannend jongensboek. Met twee katernen zwart-witfoto's. Als bijlagen een overzicht van de tien belangrijkste leden van de 'Kunstbrigade' (waaronder een vrouw), met foto, en een namenlijst van overige sleutelfiguren. Met eindnoten, uitgebreide literatuurlijst en register. Masquer le texte